Nacionalni park Kozara se nalazi u sjeverozapadnom dijelu Bosne i Hercegovine. Površina parka iznosi 3.520 ha, a nacionalnim parkom je proglašena 6. aprila 1967. godine, sa ciljem zaštite kulturno-historijskih i prirodnih vrijednosti planine Kozare.
Poslije II svjetskog rata planina Kozara je postala čuvena po herojskim borbama naroda ovog kraja za slobodu, te se već 1947. godine krenulo sa aktivnostima na izdvajanju i kreiranju Kozare kao nacionalnog parka.
Prve pisane podatke o flori Kozare ostavio je francuski istraživač Ami Boué koji u svom djelu „La Turqui d’Europe“ (1842) iznosi pažnje vrijedna zapažanja o vegetaciji Kozare.
Za vrijeme turske vladavine pruski intelektualac Franz Maurer je, 1868.godine, putujući kroz Bosnu prošao preko padina planine Kozare. U izvještajima o tom putovanju, koje je objavio 1869. i 1871. godine, piše i o sastavu šuma.
Prva temeljitija istraživanja flore BiH objavio je Günter Beck-Mannagetta od 1903. do 1927.godine. U njegovoj knjizi flore BiH pominje se i nekoliko lokaliteta sa Kozare.
Istraživanjem flore u organizaciji Botaničkog odsjeka Prirodnjačkog odjeljenja Zemaljskog muzeja u Sarajevu od 1959. do 1962.godine, obuhvaćeno je nekoliko lokaliteta na Kozari koji su danas potpuno ili djelimično u sastavu Nacionalnog parka Kozara.
Od samog osnivanja, a naročito u današnje vrijeme, posebna pažnja posvećuje se upravo zaštiti prirodnih vrijednosti kako bi buduće generacije mogle uživati u ljepotama Nacionalnog parka Kozara.
Reljef svakog predjela je rezultat njegove morfogeneze, tj.rezultat djelovanja endogenih i egzogenih geomorfoloških procesa. Kozara je ostrvska planina čiji se osnovni, tektonski, reljef formirao u dugom periodu mlađeg kenozoika izdizanjem dijela kopna pod uticajem orogenih pokreta u Zemljinoj kori i oticanjem Panonskog mora.
Reljef područja Nacionalnog parka Kozara je vrlo izražen, što se jako odražava na topoklimu i raspored vegetacije. Zastupljeni su razni reljefski oblici karakteristični za geološke podloge od kojih je područje izgrađeno: vrhovi, grebeni, visoravni, padine, kose, doline i uvale, vrtače, humovi itd.
Na relativno skromnoj površini područja parka od 3.907,54 ha, ustanovljen je impozantan biodiverzitet od 865 biljnih vrsta.Od ukupno registrovanih vrsta 117 su gljive, 11 lišajevi, 80 mahovine i 657 vrsta viših (vaskularnih) biljaka. Među višim biljkama su 17 vrsta paprati, 114 vrsta dendroflore (77 autohtonih i 37 alohtonih) i 526 zeljastih cvjetnica. Dendrofloru Nacionalnog parka Kozara sačinjavaju: 33 vrste lišćarskog drveća, 2 vrste četinarskog drveća, 30 lišćarskih grmova, 1 četinarski grm, 2 drvenaste povijuše i 9 polugrmova.
Pješačenje je najbolji način da upoznate ljepote koje je priroda podarila Nacionalnom parku Kozara. Dinamičan reljef sa izraženim vrhovima, grebenima i kosama, gusti kompleksi listopadnih i četinarskih šuma, brojni izvori i potoci te slikoviti pejzaži učiniće pješačenje nezaboravnim iskustvom.
